Πρόκειται για την ιερή πηγή των Δελφών που διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στη λατρεία και τη λειτουργία του μαντείου. Βρίσκεται στη χαράδρα των Φαιδριάδων στη ρίζα του βράχου Φλεμούκου που παλαιότερα ονομάζονταν Υάμπεια. Σε αυτή πλένονταν η Πυθία πριν αποκαλύψει τους χρησμούς, οι ιερείς, το προσωπικό του ναού, αλλά και όσοι πιστοί ζητούσαν ένα χρησμό. Το νερό της θεωρούταν ότι έχει καθαρτικές και εξαγνιστικές ιδιότητες ενώ σύμφωνα με την παράδοση ο Ναός του Απόλλωνα καθαρίζονταν μόνο με νερό από αυτή. Κατά την αρχαιότητα πήλινοι αγωγοί μετέφεραν το νερό από την πηγή στην κρήνη που ήταν ένα ορθογώνιο κτίσμα με μεγάλη λεκάνη, αγωγούς και κρουνούς ενώ τοποθετούνταν σε μια πλακόστρωτη αυλή με λίθινους πάγκους. Στα ρωμαϊκά χρόνια ο χώρος υπέστει μια σειρά ανακατασκευών και η μορφή είχε κατά τον 1ο αιώνα π.Χ. περιγράφηκε από τον ιστορικό Παυσανία. Χαρακτηριστικό είναι τα λαξεύματα του βράχου που κατασκευάστηκαν ώστε να τοποθετούνται τα αναθήματα των προσκυνητών. Η μεγαλύτερη από αυτές τις κόγχες σήμερα φιλοξενεί το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη που κατασκευάστηκε στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Σήμερα κατά την επίσκεψή σας στο φαράγγι θα έχετε τη δυνατότητα να θαυμάσετε τις την πηγή και την εξέλιξη της κρήνης καθώς διασώζονται και οι δύο προσεγγίσεις της.
Αφήστε στο σχολιό σας